Czy łuszczyca jest zaraźliwa?

Łuszczyca to choroba dermatologiczna o podłożu autoimmunologicznym. Z różnego piśmiennictwa wiemy, że może ona dotyczyć od 0,6 do 4,8 proc. ludzi na całym świecie. Statystyki dotyczące choroby są bezwzględne - przyjmuje się, że średnio 80 proc. chorych ma problemy społeczne i emocjonalne, a co drugi z nich zmaga się z ciężką depresją. Powodem tego jest sposób postrzegania łuszczycy jako choroby zaraźliwej, zakaźnej i wiążącej się z zaniedbaniami higienicznymi.

Ilu Polaków cierpi na łuszczycę?

Dermatolodzy podkreślają, że łuszczyca nie jest chorobą zaraźliwą w przeciwieństwie do innych chorób dermatologicznych np. świerzbu wywoływanego przez pasożytnicze roztocza. Łuszczyca to choroba skóry, która objawia się występowaniem charakterystycznych czerwonobrunatnych wykwitów o różnej wielkości i lokalizacji.

Jak pokazują badania, łuszczyca to choroba, z którą zmagają się zarówno dorośli, jak i dzieci - kobiety i mężczyźni. Przyjmuje się, że w samej Polsce chorych na łuszczycę jest ok. 800 000 tys. do 1 mln osób. Mimo tego, że coraz częściej i więcej mówi się o niej - łuszczyca nadal traktowana jest jako społeczne tabu, w którym dominują krzywdzące stereotypy.

Badania prowadzone przez rodzimych lekarzy dermatologów pokazują, że choć łuszczyca występuje średnio u 2 proc. wszystkich Polaków, aż u ⅔ z nich ma ona przebieg łagodny, jedynie u ⅓ chorych obserwuje się wystąpienie ciężkich postaci łuszczycy np. erytrodermii łuszczycowej, łuszczycy krostkowej czy łuszczycowego zapalenia stawów. Wyróżniane są również dwa szczyty zachorowań:

• ok. 20 r.ż.,
• ok. 60 r.ż..

Przeprowadzona 10 lat temu ankieta we Francji na temat sposobu postrzegania łuszczycy wykazała, że co 6 ankietowany uważa, że łuszczyca to choroba zaraźliwa, a 1 na 20 wskazał, iż jest ona wynikiem problemów z higieną osobistą. Aż 28,8 proc. ankietowanych przyznało, że nie podałoby ręki osobie z łuszczycą, mimo, że połowa stwierdziła, że wśród bliskich nie miało nigdy styczności z chorobą.

Łuszczyca a genetyka

Przyczyny powstawania łuszczycy nie są do końca znane, chociaż coraz częściej w etiopatogenezie choroby mówi się o znaczącej roli czynników genetycznych wpływających na zaostrzenie się zmian.

Badania pokazują, że średnio u 30 proc. chorych można wskazać rodzinne występowanie choroby, co sugeruje, że mamy do czynienia z dziedziczeniem autosomalnym dominującym. Wykryta w ten sposób łuszczyca jest charakterystyczna dla tzw. pierwszego typu, który charakteryzuje się m.in.

• wczesnym początkiem (pierwsze zmiany obserwowane są u osób poniżej 20 r. ż.),
• wykryto silny związek z allelem HLA-Cw6 (typowym dla łuszczycy),
• występowaniem łuszczycy rodzinnie,
• częstymi zaostrzeniami i nawrotami,
• rozwój wykwitów uzależniony jest od czynników środowiskowych.

Według statystyk, ryzyko zachorowania na łuszczycę w rodzinie zdrowiej, czyli takiej w której nie wykryto wcześniej choroby, wynosi jedynie 1-2 proc. Wskaźnik wzrasta, gdy choruje jedno z rodziców - szanse na zachorowanie wynoszą 10-20 proc., a gdy choruje oboje rodziców aż 50-70 proc.